Het lavet

In de NRC van donderdag las ik op de achterpagina een artikeltje over poedelen met badeend in het lavet.

Dat bracht natuurlijk weer veel herinneringen boven. Bij mijn grootmoeder die congierge was in de Linhoff Stichting in Groningen was in de badkamer ook een lavet ingebouwd. Als klein kind was het bij de logeerpartijen  heerlijk om bij oma in bad te gaan in het lavet.  Veel later toen mijn ouders de functie van mijn grootouders overnamen was het lavet nog steeds onderdeel van de badkamer. Mijn kinderen genoten nu allemaal van de heerlijke badderpartijtjes bij hun oma.

Het lavet was niet alleen een kuip om in te badderen. Er hing een imposante motor onder en als los element lag er in de badkamer een vevaarlijk draaiding dat in het gat van het lavet gestoken kon worden. Daarmee werd het ineens een langzaamwasser, waarmee de badinrichting een multifunctiuoneel gebeuren was.

Toch was de badinrichting erg gedateerd. Moderne tijden braken ook eind 70-ger jaren in de Linhoffstichting aan. De 20 woningen werden gemoderniseerd en de lavetten verdwenen uit de badkamers om plaats te maken voor een douche.

Het ging me aan het hart dat die lavetten zo met het puin meegingen. Zoveel mogelijk hele heb ik gered uit de sloop. Ze doen nu dienst als plantenbak. Hoewel ze eens zwart geschilderd waren heeft de natuur zijn werk gedaan en komt het ouderwetse geel weer tevoorschijn.

Ondanks dat ze nu jaren buiten staan denk ik dat ik misschien…. strakjes….. eentje…….. weer wil inbouwen in de bijkeuken van het nieuwe huis. Want voor veel klusjes was het lavet toch megahandig.